-
1 przystać
глаг.• пристать* * *1) (zatrzymać się) остановиться2) przystać (zgodzić się) принять, согласиться3) przystać (przyłączyć się) пристать (присоединиться)przyczepić się, przylepić się, przywrzeć пристать (прилипнуть)przybić (do brzegu) пристать (причалить)pot. przyczepić się разг. пристать (начать надоедать)* * *przyst|ać%1, \przystaćanę, \przystaćanie, \przystaćań, \przystaćał сов. 1. do czego пристать, прилипнуть, прильнуть к чему;2. па со согласиться на что, принять что; 3. do kogo-czego присоединиться, примкнуть к ко-му-чему+1. przywrzeć 2. zaakceptować, zgodzić się 3. przyłączyć się
jak \przystaćało (\przystaćoi) na kogoś, komuś как подобает кому-л.* * *I przystanę, przystanie, przystań, przystał сов.1) do czego приста́ть, прили́пнуть, прильну́ть к чему3) do kogo-czego присоедини́ться, примкну́ть к кому-чемуSyn:II przystoi несов. - jak przystoi na kogoś, komuś -
2 przystać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przystać
-
3 przystać*
przystać* pf →LINK="przystawać" przystawać1 -
4 przystać
takie zachowanie ci nie przystoi sich so zu benehmen ziemt dir nicht, das Benehmen gehört sich nicht für dichjak przystało na rzetelną firmę ubezpieczeniową wie es sich einer soliden Versicherungsfirma gehört -
5 przystać
acquiescer -
6 przystać
1. пристати;2. згодитися, погодитися;3. приєднатися (розм.) -
7 пристать
-
8 przysta|ć1
pf — przysta|wać1 impf (przystanę — przystaję) vi książk. 1. (zgodzić się) to agree; to consent książk.- przystać na coś to agree a. consent to sth- przystać na czyjeś warunki to agree to sb’s conditions- przystać na czyjąś propozycję to accept sb’s offer- nie mogę na to przystać I can’t agree to it- przystała na to z ochotą she eagerly agreed2. (przystąpić) to join vt- przystać do partyzantów to join the partisansThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przysta|ć1
-
9 przystawać
( zatrzymywać się) perf; -anąć to stopprzystawać (przystać) na coś — perf to accede to sth
* * *I.przystawać1ipf.- aję -ajesz, - awaj1. (= przywierać) adhere, cohere, cling; okna nie przystają the windows don't shut tight; figury przystające geom. congruent figures.2. (= zgadzać się) accede, consent; przystał z ochotą na moją propozycję he readily consented to my proposal; przystać na czyjeś warunki accede l. consent to l. accept sb's terms.3. pot. (= przyłączać się do kogoś) join; przystać do kogoś na służbę go to sb's service.4. (= być odpowiednim) befit, become; jak przystało na człowieka honoru as befits a man of honor; to nie przystoi it is improper, it is unbecoming.II.przystawać2ipf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przystawać
-
10 przywrzeć
глаг.• прикипеть• пристать* * *przyw|rzeć%1, \przywrzećrę, \przywrzećrze, \przywrzećarł сов. do czego 1. прижаться к чему;2. пристать, прилипнуть к чему; прикипеть (о mleku itp.)+1. przytulić się 2. przystać, przylepić się
* * *I przywrę, przywrze, przywarł сов. do czego1) прижа́ться к чему2) приста́ть, прили́пнуть к чему; прикипе́ть (o mleku itp.)Syn:II przywrę, przywrze, przywarł сов.притвори́тьSyn: -
11 przychylić się
-
12 przystąpić
глаг.• примыкать• присоединить• присоединять• приступить• соединить• соединять* * *сов. do kogo-czego1) подступи́ть, подойти́ к кому-чему2) присоедини́ться, примкну́ть к кому-чему3) приступи́ть к чему, взя́ться за что•- nie przystąpić do kogośSyn: -
13 zgodzić się
сов.1) согласи́тьсяzgodzić się się na coś — согласи́ться (дать согла́сие) на что́-л.
2) ( okazać się prawidłowym) оказа́ться пра́вильным (ве́рным)obliczenia — ( rachunki) zgodziły się подсчёты оказа́лись пра́вильными
3) уст. наня́тьсяzgodzić się się do koszenia siana — наня́ться коси́ть се́но
zgodzić się się za parobka — наня́ться в батраки́ (батрако́м)
4) помири́тьсяSyn: -
14 przychylić\ się
-
15 przystał
pić сов. do kogo-czego 1. подступить, подойти к кому-чему;2. присоединиться, примкнуть к кому-чему; 3. приступить к чему, взяться за что; ● ani (nie) \przystałp (\przystał) do kogoś приступу нет к кому-л., не подступишься к кому-л.+1. przybliżyć się 2. przystać 3. rozpocząć, zabrać się, wziąć się
-
16 zgodzić\ się
zgodzi|ć sięсов. 1. согласиться;\zgodzić\ się się na coś согласиться (дать согласие) на что-л.; 2. (okazać się prawidłowym) оказаться правильным (верным);obliczenia (rachunki) \zgodzić\ sięły się подсчёты оказались правильными;
3. уст. наняться;\zgodzić\ się się do koszenia siana наняться косить сено; \zgodzić\ się się za parobka наняться в батраки (батраком);
4. помириться+1. przystać 3. wynająć się 4. pojednać się, pogodzić się
-
17 przystawać1
impf ⇒ przystaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przystawać1
-
18 przystawać
przystawać na propozycje den Vorschlägen zustimmen, die Vorschläge akzeptierenprzystawać3 (3. Pers przystaje) (do G) passen (zu D), korrespondieren (mit D);nie przystawać do rzeczywistości der Wirklichkeit nicht entsprechen;deski przystają do siebie die Bretter liegen plan aufeinander -
19 dopuszczać
dopuszczać [dɔpuʃʧ̑aʨ̑] < perf dopuścić>I. vt1) ( pozwolić się zbliżyć)\dopuszczać kogoś do siebie jdn an sich +akk heranlassendopuścić kogoś do tajemnicy jdn in ein Geheimnis einweihendopuścić coś do świadomości sich +dat einer S. +gen bewusst werden2) ( zezwolić na coś) etw zulassen, etw gestattendopuścić kogoś do egzaminu/matury jdn zur Prüfung/zum Abitur zulassenII. vi1) ( przystać na)nie dopuszczę do tego das werde ich nicht zulassen2) ( przewidywać)\dopuszczać możliwość wypowiedzenia die Möglichkeit zu kündigen vorsehen [ lub zulassen]\dopuszczać się przestępstwa ein Verbrechen begehen [ lub verüben] -
20 przystawać
przystawać [pʃɨstavaʨ̑] <- aje>vi2) ( być dopasowanym)\przystawać do czegoś zu etwas passen, mit etw zusammenpassendeski w boazerii nie przystają do siebie die Bretter der Holztäfelung passen nicht zusammen\przystawać na coś etw +dat zustimmen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
przystać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przystawać I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}jak przystoi [przystało] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś, na kogoś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przystać — dk Vb, przystaćstanę, przystaćstaniesz, przystaćstań, przystaćstał przystawać ndk IX, przystaćstaję, przystaćstajesz, przystaćwaj, przystaćwał 1. «ściśle przylgnąć, przywrzeć do czegoś» Deski niezbyt szczelnie przystają do siebie. Spaczone ramy… … Słownik języka polskiego
przystawać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przystawaćstaję, przystawaćstaje, przystawaćwaj {{/stl 8}}– przystać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, przystawaćstanę, przystawaćstanie, przystawaćstań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rad — nierad «wbrew własnej woli, będąc w sytuacji przymusowej, z konieczności; chcąc nie chcąc»: (...) naczelnik nie chciał jeszcze wypuścić z wioski podróżników, zanim nie wypalą z nim fajki w Domu Duchów. Smuga rad nierad musiał na to przystać. A.… … Słownik frazeologiczny
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
leśny — leśnyni przym. od las Leśna droga, polana. Przemysł leśny. Robotnicy leśni. Zwierzęta leśne. ∆ Szkółka leśna «młode drzewa i krzewy hodowane na wydzielonych terenach, przeznaczone do zalesiania» ∆ Oddziały leśne «oddziały partyzanckie… … Słownik języka polskiego
pocałowanie — n I rzecz. od pocałować Nadstawił policzek do pocałowania. Matka podała, wyciągnęła rękę do pocałowania. ◊ pot. Zrobić coś (przyjąć coś, zgodzić się, przystać na coś itp.) z pocałowaniem ręki «zrobić coś bardzo chętnie, skwapliwie, z… … Słownik języka polskiego
pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… … Słownik języka polskiego
przybłąkać się — dk I, przybłąkać sięam się, przybłąkać sięasz się, przybłąkać sięają się, przybłąkać sięaj się, przybłąkać sięał się «zwykle o zwierzętach: błąkając się przystać do kogoś, przyplątać się, przyczepić się» Przybłąkał się do nich pies … Słownik języka polskiego
przychylić — dk VIa, przychylićlę, przychylićlisz, przychylićchyl, przychylićlił, przychylićlony przychylać ndk I, przychylićam, przychylićasz, przychylićają, przychylićaj, przychylićał, przychylićany «nachylić coś ku komuś, czemuś; zbliżyć przez pochylenie… … Słownik języka polskiego
przystawać — I → przystać II → przystanąć … Słownik języka polskiego
